Para Sa Mga Iniwan

Sa lahat ng usapan tungkol sa pagmamahalan

Yung maiwanan ang pinakamahirap pakinggan

Maraming klase ng kwento kung paano tayo iniwan

Kahit saang anggulo mo tingnan, masakit lagi ang binabagsakan

“Ayoko na” dalawang salitang halos gusto mong ipagsigawan

Hindi ka makatingin ng deretso, ako ba ang may kasalanan?

Naglakad ka lang palayo at hindi sumagot sa katanungan

Nakita kitang may kasamang iba, yun pala ang kasagutan

Hindi mabilang na rason ang sinambit mo bago lumisan

Ni isa sa mga ‘yon wala akong gustong paniwalaan

Dahil nangako ka na hindi mo ako sasaktan kailanman

Pero heto ka’t nangunguna na mawala sa buhay ko nang tuluyan

At may isa namang ayaw talagang mang-iwan

Nagpaalam sabay sabing para ‘to sa’yo at sa karamihan

Tila di mo lang kayang sabihin sa’kin ng deretsuhan

Kung ano ba talaga ang rason bakit bigla mo na lang akong bibitawan

Meron din namang nawala na lang bigla ng walang dahilan

At mababaliw ka kakaisip kung bakit nagawa ka niyang saktan

Nang ganun-ganun lang, na parang wala lang lahat ng pinagsamahan

Tapos babalik siya bigla para humingi ng pagkakataon at kapatawaran

May rason man o wala, totoo man o kasinungalingan

Yung sakit na naramdaman nung taong iniwang mag-isa at luhaan

Yun ang mahirap kalimutan, Yun ang mahirap maintindihan

Nung taong nagdesisyong tapusin na lang ang kwentong nasimulan

Para sa mga iniwan, mga taong nawasak ang puso dahil sa taong pinagkatiwalaan

Nawalan ng gana sa lahat ng bagay. Sinisi ang sarili sa kinahantungan

Mga alaalang imposibleng makalimutan pero pilit binubura sa isipan

Pagmamahal na hindi pinahalagahan. Takot nang may muling maramdaman

Wag ibalin ang kasalanan sa sarili lamang. Hindi ito ang katapusan

At kahit gaano kasakit ang pinagdadaanan, siguradong yan ay malalagpasan

Hayaan ang sariling maghilom at magmahal muli sapagkat may taong nakalaan

Patawarin ng buong puso ang mga taong dumaan lang. Parte sila ng iyong nakaraan

#love #Hurt